گیوه مردانه مدل مَلِکی

«مَلِکی»، به معنی «کفش پادشاه»، نام اختصاصی گیوه‌های دیار پارس (استان فارس)، پای افزاری پنبه ای و دست ساز است که پا در آن بو نمی‌گیرد. وقتی مَلِکی را در دست می گیرید، کفشی پنبه ای می بینید که رویه دست بافت آن آشکارا با رویه‌های ماشینی متفاوت است؛ رویه‌ای ریزبافت که با «گِلِ گیوه» اندود و با دست به زیره منعطف لاستیکی دوخته‌شده‌است. بعد از آن نگاهتان به قاب مردانه، نوک قیصری و پاشنه‌کش چرمی سُر می‌خورد.
وقتی می خواهید آن‌را بپوشید بی هیچ زحمتی به پا می‌رود؛ اگر هم لازم باشد، پاشنه کش چرمی دوخته شده در انتهای آن‌را می‌کشید. مدتی که با آن راه می روید متوجه یک تفاوت مهم مَلِکی با کفش‌هایی که تا به حال داشته‌اید می شوید: «پای شما در مَلِکی بو نمی‌گیرد!» این ویژگی یک کفش پنبه‌ای واقعی است!
نمای مَلِکی از نیمرخ منحصر به فرد است، به‌ویژه وقتی پای سِت‌کردن کفش با لباس وسط باشد. وقتی رنگ سفید و رویه ریز بافت مَلِکی با آبی روشن شلوار جین ست شود هارمونی دلپذیری را به نمایش می‌گذارد. تضاد رنگ سفید آن با شلوارهای جین در رنگ‌های سورمه‌ای و مشکی نیز آن‌را برای انواع ست‌های ساده اما شیک پیشنهاد می‌کند.
ریزبافت بودن یک خاصیت دیگر هم دارد: «دوام.» این دوام به حدی است که در گذشته کفش کار کشاورزان در شرایط کاری سخت و حتی پای‌افزار دوره سربازی در دوره پهلوی اول مَلِکی بوده است.
سایز این مَلِکی مناسب پاهای «غیرپهن» با طول 26٫5 تا 27٫5 (بیست‌و‌شش‌ونیم تا بیست‌وهفت‌ونیم) سانتی‌متر (از نوک بلندترین انگشت تا انتهای پاشنه) یا به عبارت دیگر سایز 42 است. بسته محصول شامل دو کفی موکتی برای فیت نمودن سایز در صورت گشاد بودن به اندازه نیم‌شماره است.

مَلِکی «کفش روزمره» همه ایرانیان به مدت چند صد سال بوده‌ و ساخت آن فرآیندی بسیار هنرمندانه است. حتی امروزه «روارچینی» (بافت رویه، که می‌تواند تا دوهفته نیز طول بکشد) و «شیوه‌کِشی» (دوخت رویه به زیره) دو تخصص کاملا جدا هستند، طوری‌که برای تولید هرجفت «مَلِکی »، حداقل دو هنرمند مشغول به کار هستند.